Spersonalizowany dodatek na niezależność: czy przy jego przyznawaniu można brać pod uwagę izolację osoby starszej?

W barometrze izolacji osób powyżej 60. roku życia, opublikowanym w czwartek, 30 września, stowarzyszenie „Petits frères des pauvres” (Mali Bracia Ubogich) ostrzega przed rosnącą liczbą osób starszych odizolowanych od świata.

Apeluje o przeznaczenie środków na walkę z tym zjawiskiem.

Izolacja osób starszych nie powinna być nieunikniona.

W drugim wydaniu swojego barometru „Samotność i izolacja osób powyżej 60. roku życia we Francji w 2021 roku” stowarzyszenie „Petits frères des pauvres” (Mali Bracia Ubogich) bije na alarm: „530 000 osób w wieku 60 lat i starszych znajduje się w sytuacji śmierci społecznej.

Dotyczy to miasta takiego jak Lyon” – czytamy w raporcie. Stowarzyszenie potwierdza pilną potrzebę priorytetowego traktowania walki z izolacją poprzez zapewnienie finansowania.

Wśród propozycji znajduje się uwzględnienie izolacji społecznej w procesach oceny utraty autonomii. Obecnie osoby starsze wymagające opieki mogą otrzymywać spersonalizowany dodatek na autonomię (APA). Zasiłek ten może być wykorzystany na pokrycie całości lub części wydatków niezbędnych do pozostania w domu. Aby go otrzymać, należy mieć ukończone 60 lat i doświadczać utraty autonomii.

Utrata autonomii jest oceniana według kryteriów znanych jako Gir (grupy zasobów izolacyjnych). Poziomy wahają się od 1 do 6, przy czym 6 oznacza najmniejszą niesamodzielność. APA przysługuje tylko pomiędzy Gir 4 a 1. Ta siatka oceny uwzględnia różne kryteria. Obejmuje to ustalenie, czy dana osoba jest w stanie samodzielnie wstać, ubrać się lub umyć bez pomocy. Oceniana jest również zdolność do poruszania się na zewnątrz lub korzystania ze środków komunikacji w razie problemu, takich jak telefon lub alarm. Wszystkie te elementy łącznie decydują o Gir.

W swoim raporcie Petits frères des pauvres proponują dodanie izolacji do tych kryteriów oceny. „Potrzeby związane z integracją społeczną osób starszych, uważane za nieistotne, są całkowicie zaniedbywane, a izolacja społeczna jest uznawana za silny czynnik utraty autonomii” – ubolewa stowarzyszenie. Dokument nawiązuje do sytuacji, która już istnieje w przypadku osób z niepełnosprawnościami poniżej 60. roku życia. W ich przypadku izolacja jest uwzględniana przy rozpatrywaniu wniosków o świadczenia z tytułu niepełnosprawności (PCH). „Ta obserwacja pozwala nam po raz kolejny zwrócić uwagę na dyskryminację, z jaką spotykają się osoby starsze w zakresie świadczeń z tytułu niepełnosprawności. Utrzymywanie dwóch świadczeń z tytułu wsparcia autonomii (APA i PCH) wyłącznie ze względu na wiek nie może być kontynuowane” – uważa stowarzyszenie. W oparciu o tę ocenę stowarzyszenie apeluje o połączenie tych dwóch świadczeń w jedno świadczenie z tytułu niepełnosprawności, przyznawane niezależnie od wieku i uwzględniające w szczególności poziom izolacji.

Mali Bracia Ubogich nie mogą zwlekać z podjęciem wysiłków finansowych na rzecz zwalczania izolacji osób starszych. Stowarzyszenie podkreśla, że ​​od 2016 roku odbywa się konferencja fundatorów na rzecz zapobiegania utracie autonomii wśród osób starszych. Na czele inicjatywy stoi Narodowy Fundusz Solidarności na rzecz Autonomii (CNSA), a jej misją jest koordynacja działań zapobiegających utracie autonomii ponad 60 jednostek wdrożonych w departamentach. Walka z izolacją jest jednym z tych obszarów prewencji, ale łączy się z innymi tematami, takimi jak zapobieganie upadkom i zachęcanie do aktywności fizycznej. „W obliczu gwałtownego wzrostu izolacji społecznej zachęcamy do priorytetowego finansowania działań, których głównym celem jest zwalczanie izolacji, priorytetowego traktowania działań skierowanych do osób starszych o niskich dochodach, które są najbardziej narażone na izolację, oraz do usprawnienia oceny tych projektów” – zaleca raport.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *