W Wielkiej Brytanii obserwuje się wyjątkowo duże epidemie świerzbu, a lekarze zalecają, aby osoby, które zauważą czerwone plamy na ciele, zgłosiły się po pomoc medyczną i nie ignorowały objawów.

Świerzb to swędząca wysypka wywoływana przez roztocza, która rozprzestrzenia się poprzez bliski kontakt ze skórą.

Wczesne leczenie jest ważne, aby powstrzymać rozprzestrzenianie się choroby. Świerzb może dotknąć każdego.

Do typowych objawów należą intensywny świąd, szczególnie w nocy, oraz wypukła wysypka lub wypryski.

Świerzb zazwyczaj powoduje wysypkę na całym ciele, z wyłączeniem głowy i szyi, i często pojawia się między palcami, wokół nadgarstków, pod pachami, w talii, pachwinach i na pośladkach.

Małe dzieci, osoby starsze i osoby z osłabionym układem odpornościowym mogą zarazić się świerzbem na głowie, szyi, dłoniach i stopach. U osób z obniżoną odpornością wysoce zaraźliwa postać świerzbu, zwana świerzbem skorupowym, może powodować łuszczącą się wysypkę na łokciach, kolanach, dłoniach i stopach.

Według NHS, liczba przypadków osób dotkniętych tą infekcją, zdiagnozowanych w szpitalach w całym kraju, przekracza 3600.

Według prof. Kamili Hawthorne, przewodniczącej RCGP, wiele osób doświadczających objawów odmawia szukania pomocy medycznej z powodu „stygmatyzacji społecznej” związanej z zakażeniem. Stwierdziła, że liczba diagnoz lekarzy rodzinnych „powyżej pięcioletniej średniej i rośnie, przy czym w północnej Anglii odnotowano gwałtowny wzrost liczby zachorowań”.

„Chociaż świerzb nie jest poważną chorobą, może być bardzo swędzący i drażniący” – powiedziała.

„Jeśli nie zostanie odpowiednio leczony, może się rozprzestrzeniać i zwiększać ryzyko powikłań u pacjenta, takich jak wtórne infekcje skóry lub pogorszenie istniejących schorzeń skóry”.

Jedną z przyczyn wybuchu epidemii świerzbu, pomimo związanego z nią społecznego piętna, jest brak odpowiedniego leczenia.