dla nas stał się grzechem (por. 2 Kor 5,21), ta wola zbawienia doprowadziła Ojca do obciążenia swego Syna ciężarem naszych grzechów, a zatem, jak powiedział papież Benedykt XVI, „odwróceniem się Boga przeciwko samemu sobie” (Deus Caritas Est, 12).
Bóg bowiem miłuje także swoich nieprzyjaciół (por. Mt 5,43-48).
Dialog, który Bóg pragnie nawiązać z każdym z nas poprzez paschalną tajemnicę swego Syna, nie ma nic wspólnego z pustymi plotkami, takimi jak te przypisywane starożytnym mieszkańcom Aten, którzy „spędzali czas tylko na opowiadaniu lub wysłuchiwaniu czegoś nowego” (Dz 17,21).
Takie plotki, determinowane pustą i powierzchowną ciekawością, charakteryzują światowość w każdym wieku; w naszych czasach mogą również skutkować niewłaściwym korzystaniem z mediów.
- Bogactwo, którym należy się dzielić, a nie zatrzymywać dla siebie
Umieszczenie tajemnicy paschalnej w centrum naszego życia oznacza odczuwanie współczucia dla ran ukrzyżowanego Chrystusa obecnych w wielu niewinnych ofiarach wojen, ataków na życie, od nienarodzonych po osoby starsze, i różnych form przemocy. Są one również obecne w katastrofach ekologicznych, nierównym podziale dóbr ziemi, handlu ludźmi we wszystkich jego formach i niepohamowanym pragnieniu zysku, które jest formą bałwochwalstwa.
Również dzisiaj istnieje potrzeba apelowania do mężczyzn i kobiet dobrej woli, aby dzielili się, poprzez jałmużnę, swoimi dobrami z najbardziej potrzebującymi, jako sposobem osobistego uczestnictwa w budowaniu lepszego świata. Darowizny charytatywne czynią nas bardziej ludzkimi, podczas gdy gromadzenie grozi uczynieniem nas mniej ludzkimi, uwięzionymi przez nasz własny egoizm. Możemy i musimy pójść jeszcze dalej i rozważyć strukturalne aspekty naszego życia ekonomicznego. Z tego powodu w tym roku, w okresie Wielkiego Postu, od 26 do 28 marca, zwołałem spotkanie w Asyżu z młodymi ekonomistami, przedsiębiorcami i twórcami zmian, w celu ukształtowania bardziej sprawiedliwej i inkluzywnej gospodarki. Jak wielokrotnie powtarzało Magisterium Kościoła, życie polityczne stanowi wybitną formę miłości bliźniego (por. Pius XI, Przemówienie do Włoskiej Federacji Studentów Katolickich, 18 grudnia 1927 r.). To samo dotyczy życia gospodarczego, do którego można podchodzić w tym samym duchu ewangelicznym, duchu Błogosławieństw.
Proszę Najświętszą Maryję Pannę, aby modliła się, aby nasze wielkopostne świętowanie otworzyło nasze serca na usłyszenie wezwania Boga do pojednania się z Nim, abyśmy skupili wzrok na tajemnicy paschalnej i nawrócili się na otwarty i szczery dialog z Nim. W ten sposób staniemy się tym, kim Chrystus prosi swoich uczniów, aby byli: solą ziemi i światłością świata (por. Mt 5, 13-14).
