Dla wielu rodzin kwestia kremacji budzi niepewność, emocje, a czasem poczucie winy.

Ludzie często pytają po cichu: „Czy kremacja to grzech?” lub „Co tak naprawdę pomyślałby mój pastor, gdybym się na nią zdecydował?”.

Chociaż opinie różnią się w zależności od wyznania i poszczególnych przywódców, to, co pastorzy mówią – w prywatnych gabinetach terapeutycznych i z ambony – jest często bardziej zniuansowane i pełne współczucia, niż ludzie się spodziewają.

„Biblia nie zabrania tego wyraźnie”

Jedną z najczęstszych rzeczy, o których mówią pastorzy, jest zaskakująco prosta: Biblia nie zabrania wprost kremacji. Pismo Święte zawiera wiele przykładów pochówku, dlatego pochówek stał się dominującą praktyką wśród Żydów i pierwszych chrześcijan. Pastorzy często jednak podkreślają, że opis nie jest tym samym, co nakaz.

Większość pastorów wyjaśnia, że ​​chociaż pochówek był zwyczajem w czasach biblijnych, nie ma wersetu, który wprost stwierdzałby, że kremacja jest grzechem. Z tego powodu wielu współczesnych pastorów zachęca wierzących, aby nie mylili tradycji z prawem boskim.

„Moc Boga nie jest ograniczona popiołem”

Duszpasterze często powtarzają, zwłaszcza w chwilach żałoby, zapewnienie, że kremacja nie ma wpływu na zmartwychwstanie. Chrześcijanie wierzą w Boga, który stworzył ludzkość z prochu i który może wskrzesić zmarłych bez względu na okoliczności.

Pastorzy często przypominają zborom, że wielu wierzących na przestrzeni dziejów zostało spalonych w pożarach, zaginęło na morzu lub zginęło na wojnie. Gdyby Boża obietnica zmartwychwstania zależała od fizycznego zachowania, zbawienie byłoby kruche. Z duszpasterskiego punktu widzenia, popioły nie stanowią problemu teologicznego dla wszechmocnego Boga.

„Ważniejsze jest serce, które kryje się za wyborem”

Pastorzy najczęściej podkreślają intencję. Często zadają pytania takie jak:

Czy decyzja została podjęta rozważnie czy lekceważąco?

Czy jest wyrazem czci dla zmarłych i odzwierciedleniem wiary, pokoju i odpowiedzialności?

Wielu pastorów twierdzi, że sama kremacja jest moralnie neutralna. Liczy się to, czy wybór ten odzwierciedla szacunek dla ciała jako dzieła Bożego i zaufanie Bogu po śmierci. Wybór kremacji ze względów finansowych, prostoty, troski o środowisko naturalne lub jedności rodziny zazwyczaj nie jest postrzegany jako grzech.

„Niektóre tradycje nadal preferują pochówek – i to jest w porządku”

Pastorzy szczerze przyznają, że niektóre wyznania zdecydowanie preferują pochówek. Historycznie pochówek symbolizował odpoczynek, nadzieję i oczekiwanie na zmartwychwstanie. Niektórzy przywódcy nadal zachęcają do pochówku ze względu na jego symboliczną wartość, zwłaszcza w tradycjach liturgicznych.

Jednak nawet pastorzy, którzy preferują pochówek, często wyjaśniają, że preferowanie nie jest potępieniem. Mogą nakłonić rodziny do pochówku, jeśli to możliwe, ale rzadko twierdzą, że kremacja zagraża wierze lub zbawieniu.

„Opieka duszpasterska jest ważniejsza od debaty”

W rzeczywistości pastorzy mniej skupiają się na wygrywaniu argumentów teologicznych, a bardziej na pocieszaniu osób pogrążonych w żałobie. Kiedy rodziny pogrążone są w żałobie, pastorzy zazwyczaj przedkładają współczucie nad napominanie.

Wielu duchownych twierdzi, że podkreślanie poczucia winy w żałobie nie odzwierciedla charakteru Chrystusa. Zamiast tego skupiają się na Bożym miłosierdziu, nadziei życia wiecznego i zapewnieniu, że śmierć nie jest końcem.

„Kremacja stała się bardziej powszechna – nawet wśród chrześcijan”

Pastorzy dostrzegają również praktyczne aspekty. Kremacja stała się coraz bardziej powszechna ze względu na koszty, mobilność rodzin i zmieniające się normy kulturowe. Wiele kościołów prowadzi obecnie pełne chrześcijańskie ceremonie pogrzebowe, po których bez wahania następuje kremacja.

Niektórzy pastorzy zauważają, że opór wobec kremacji często wynika raczej ze strachu kulturowego lub odziedziczonych przekonań niż z samego Pisma Świętego.

Spójne przesłanie duszpasterskie

Biorąc pod uwagę wszystkie perspektywy, przesłanie, którym najczęściej dzielą się pastorzy, brzmi następująco: Bogu bardziej zależy na wierze, miłości i nadziei niż na mechanice pogrzebu. Kremacja nie jest duchową porażką, ani pochówek nie jest gwarancją prawości.

Dla pastorów podstawowa prawda pozostaje niezmienna: „Czy żyjemy, czy umieramy, należymy do Pana”. To zapewnienie, a nie sposób ostatecznego rozstrzygnięcia, jest tym, czego najbardziej pragną, aby wierzący się trzymali.