Autentyczność Całunu Turyńskiego od wielu lat jest przedmiotem nieustającej debaty.

Badacz badający tajemniczą relikwię dokonał nowego odkrycia, które może zmienić postrzeganie starożytnego płótna przez opinię publiczną.

Całun, który po raz pierwszy pojawił się w dokumentach historycznych około 1353 roku, przyciągnął uwagę ze względu na niewyraźny wizerunek ukrzyżowanego mężczyzny, na którym znajdowały się rany zgodne z opisami biblijnymi.

Z powodu tych znaków – takich jak rany na nadgarstkach i stopach oraz ślady korony cierniowej – wielu chrześcijan wierzyło, że Całun może być płótnem pogrzebowym Jezusa.

Jednak niedawne badanie opublikowane w czasopiśmie „Archaeometry” dostarcza nowych dowodów podważających to przekonanie. Brazylijski projektant 3D Cicero Moraes, znany z historycznych rekonstrukcji twarzy, wykorzystał modelowanie komputerowe do analizy zachowania tkaniny naciągniętej na ludzkie ciało w porównaniu z płaskorzeźbą, gdzie kształty nieznacznie wystają ponad powierzchnię.

Cyfrowo symulując tkaninę na obu modelach i porównując wyniki ze szczegółowymi fotografiami Całunu Turyńskiego wykonanymi w 1931 roku, Moraes odkrył, że obraz na płótnie jest znacznie bardziej zbliżony do tego, jak tkanina układałaby się na rzeźbie niż na prawdziwej osobie. Sugeruje to, że wizerunek na Całunie mógł zostać stworzony za pomocą wyrzeźbionej formy, a nie w wyniku kontaktu z rzeczywistym ciałem.

W e-mailu do Live Science Moraes napisał: „Obraz na Całunie Turyńskim jest bardziej zgodny z płaskorzeźbioną matrycą. Taka matryca mogła być wykonana z drewna, kamienia lub metalu i barwiona (lub nawet podgrzewana) tylko w miejscach styku, co dawało obserwowany wzór”.

Po umieszczeniu na trójwymiarowym ciele, Moraes odkrył, że tkanina odkształcała się, powodując obrzęk i zniekształcenie obrazu.

Moraes napisał: „Chociaż istnieje „odległa możliwość, że jest to odcisk trójwymiarowego ludzkiego ciała, można zasadnie założyć, że artyści lub rzeźbiarze z wystarczającą wiedzą mogli stworzyć takie dzieło, malując je lub tworząc płaskorzeźbę”.

Odkrycia te są zgodne z wcześniejszymi wynikami analizy radiowęglowej, która wykazała, że całun powstał między 1260 a 1390 rokiem n.e., co dodatkowo wskazuje, że nie jest to autentyczna relikwia.