14 ryb, których nigdy nie powinieneś jeść

Ryby mogą stanowić doskonały element zdrowej diety, dostarczając ważnych składników odżywczych, takich jak kwasy tłuszczowe omega-3, które mogą zmniejszyć ryzyko chorób takich jak rak, choroba Alzheimera, choroby układu krążenia i demencja, zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem oraz reumatoidalne zapalenie stawów i inne.

Są jednak pewne ryby, których nigdy nie należy jeść.

Niestety, z powodu działalności przemysłowej człowieka, takiej jak wytwarzanie energii elektrycznej z węgla, wytapianie i spalanie odpadów, duże ilości rtęci trafiają do naszych wód, a następnie do ryb, które w nich pływają.

Gdy rtęć dostaje się do morskiego łańcucha pokarmowego, ulega „bioakumulacji”.

Oznacza to, że gdy mniejsze ryby są zjadane przez stopniowo większe ryby, stężenie rtęci na każdym poziomie wzrasta. Spożywanie zbyt dużej ilości rtęci może być niebezpieczne dla zdrowia i powodować zatrucie rtęcią. Z tego powodu amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) oraz Agencja Ochrony Środowiska (EPA) wydały wytyczne dotyczące bezpiecznej dla ludzi ilości rtęci, a organizacja non-profit Environmental Defense Fund (EDF) przedstawia sugestie dotyczące ryb, których nie należy spożywać.

  1. Tilapia

Czy wiesz, że pod pewnymi względami jedzenie tilapii jest gorsze niż jedzenie boczku? W rzeczywistości, przejście na spożywanie większej ilości ryb hodowlanych, takich jak tilapia, prowadzi do diet silnie prozapalnych, zgodnie z badaniem z 2008 roku opublikowanym w Journal of the American Dietetic Association.

Badacze z Wake Forest University School of Medicine twierdzą, że tilapia jest jedną z najchętniej spożywanych ryb w Ameryce. Problem w tym, że zawiera bardzo niskie poziomy korzystnych kwasów tłuszczowych omega-3 i, co być może gorsze, bardzo wysokie poziomy prozapalnych kwasów tłuszczowych omega-6.

Utrzymywanie się wysokiego poziomu stanu zapalnego w organizmie może nasilać objawy chorób autoimmunologicznych i może być powiązane z chorobami przewlekłymi, takimi jak choroby serca, nowotwory i cukrzyca.

Jeśli musisz jeść tę rybę, unikaj tilapii z Chin, gdzie praktyki hodowlane są szczególnie niepokojące. Lepszymi źródłami są Stany Zjednoczone, Kanada, Holandia, Ekwador i Peru.

Oczywiście, dziko żyjąca tilapia jest lepsza od ryb hodowlanych, ale jest bardzo trudna do znalezienia.

1.1 Dorsz atlantycki

Problem z dorszem atlantyckim dotyczy bardziej środowiska i populacji ryb niż zdrowia człowieka. Gatunek ten był intensywnie poławiany przez ponad tysiąc lat, a pod koniec lat 90. XX wieku połowy te załamały się. Chociaż od tego czasu połowy dorsza atlantyckiego znacznie spadły, populacja ma trudności z odbudową. Eksperci są zgodni, że załamanie się połowów spowodowało trwałe zmiany w północnoatlantyckim łańcuchu pokarmowym, a gatunek ten jest obecnie klasyfikowany jako narażony na wyginięcie.

Płastugi atlantyckie (halibut, flądra i sola)

To kolejny przykład przełowienia i marnotrawstwa. Rybołówstwo komercyjne generuje tzw. „marnowany przyłów”, który powstaje, gdy ryby lub inne gatunki morskie zostają przypadkowo złowione podczas połowu innych gatunków. Każdego roku amerykańskie rybołówstwo wyrzuca około 900 kilogramów przyłowu, co odpowiada pół miliardowi posiłków! Kalifornijskie połowy sieciami skrzelowymi, koncentrujące się na halibucie, zostały uznane za jeden z największych winowajców. Jeśli jadłeś halibuta w USA, istnieje duże prawdopodobieństwo, że pochodził on z tego łowiska.

Kawior

Kawior pochodzi z ikry jesiotra bieługi, wielowiekowej ryby, która może żyć nawet sto lat. Ikra ta cieszy się dużym popytem i może osiągnąć cenę tysięcy dolarów za funt. W rezultacie jesiotr bieługa jest obecnie poważnie zagrożony wyginięciem. To samo zagrożenie dotyczy również wielu innych gatunków jesiotra.

  1. Okoń chilijski

Wysoka zawartość rtęci stanowi zagrożenie dla zdrowia ludzi.

Węgorz

Węgorze dojrzewają powoli i są nadmiernie poławiane w wielu częściach świata, co powoduje załamanie się niektórych populacji. Jest to problematyczne, ponieważ węgorze odgrywają ważną rolę w rozprzestrzenianiu populacji małży, które działają jak naturalne filtry wody. Ponadto węgorze bardzo łatwo absorbują i magazynują szkodliwe substancje chemiczne i zanieczyszczenia. Jest to tak duży problem, że w niektórych obszarach mieszkańcom zaleca się spożywanie węgorza nie częściej niż raz w roku.

Importowane sumy basa, swai, tra, sumy pręgowane

W niektórych przypadkach te ryby są po prostu nazywane „sumami” i należy ich unikać. Według badań z 2016 roku, siedemdziesiąt do osiemdziesięciu procent tych ryb było zakażonych bakteriami Vibrio, które są przyczyną większości przypadków zatrucia skorupiakami.

Importowane krewetki hodowlane

W produkcji krewetek na całym świecie stosuje się różne pestycydy. Wszystkie z wyjątkiem jednego są zakazane w Stanach Zjednoczonych. Co więcej, krewetki te są często poddawane działaniu dużych ilości antybiotyków, więc za każdym razem, gdy dotykasz tych surowych krewetek, narażasz się na ryzyko zakażenia bakteriami opornymi na antybiotyki.

  1. Importowany krab królewski

Około trzy czwarte wszystkich krabów sprzedawanych w Stanach Zjednoczonych jest importowane z Rosji, gdzie niezrównoważone praktyki połowowe są bardzo powszechne. Technicznie rzecz biorąc, jedyny krab złowiony na Alasce może być nazywany „krabem królewskim z Alaski”. Jednak błędne oznakowanie jest niezwykle powszechne, dlatego warto wiedzieć, skąd pochodzi krab. Jeśli na etykiecie widnieje napis „importowany” i „z Alaski”, coś jest nie tak i należy trzymać się z daleka.

Pomarańczowy garbogłowy

Ryby te mogą żyć przez wiele dziesięcioleci i zazwyczaj osiągają dojrzałość płciową dopiero w wieku co najmniej dwudziestu lat. To kolejny gatunek, który został przełowiony, ale ze względu na bardzo powolny cykl rozrodczy, ma on ogromne trudności z odbudową. Wiadomo również, że gardlosz pomarańczowy ma wysoki poziom rtęci.

  1. Rekin

Ponieważ rekiny mają bardzo wysoki poziom rtęci, dojrzewają i rozmnażają się powoli, a zatem przełowienie również uszczupliło ich populację.

  1. Tuńczyk błękitnopłetwy atlantycki

Tuńczyk błękitnopłetwy jest obecnie uważany za gatunek wysoce narażony na wyginięcie. Jest to również duża ryba drapieżna, a zatem zawiera wysoki poziom rtęci.

Miecznik

Kolejnym drapieżnym gatunkiem ryby jest rtęć, która stanowi główny problem. W rzeczywistości EDF zasugerowało, aby kobiety i dzieci całkowicie unikały miecznika, a mężczyźni spożywali go nie częściej niż raz w miesiącu.

  1. Makrela królewska

Zarówno makrela królewska, jak i makrela hiszpańska mają wysoki poziom rtęci i powinny ich unikać, szczególnie kobiety i dzieci.

  1. Groper

Grouper ma umiarkowanie wysoki poziom rtęci i jest podatny na przełowienie [7]. Często pada również ofiarą oszustw związanych z owocami morza. Sprzedawany „groper” może w rzeczywistości być tańszą rybą, która jest błędnie oznakowana. Jedno z badań wykazało, że nawet 87% owoców morza, takich jak groper, dorsz i lucjan, może być błędnie oznakowanych.

Uwaga na temat roli selenu w toksyczności rtęci

Source: WPCouncil.org

Jeśli jesteś miłośnikiem ryb, ale martwisz się toksycznością rtęci, mamy dobrą wiadomość – wiele powszechnie spożywanych ryb jest bogatych w selen, który może pomóc zapobiec wchłanianiu nadmiaru rtęci. Jest jednak pewien haczyk. Nie oznacza to, że możesz jeść tyle ryb o wysokiej zawartości rtęci, ile chcesz. Mimo to, jeśli zdecydujesz się od czasu do czasu jeść ryby o wyższej zawartości rtęci, spożywanie odpowiedniej ilości selenu może pomóc zmniejszyć potencjalne negatywne skutki.

Główny wniosek jest taki: jeśli jesz ryby o wysokiej zawartości selenu i niskiej lub umiarkowanie wysokiej zawartości rtęci, ogólne ryzyko jest niższe. Z drugiej strony, jeśli spożywasz ryby o wysokiej zawartości rtęci, ale niskiej zawartości selenu (np. rekin), najlepiej ich unikać lub jeść je bardzo rzadko.

Ryby, których warto jeść więcej

Nie oznacza to, że musisz całkowicie zrezygnować z ryb, ale podkreśla to, jak ważne jest czytanie etykiet i wiedza o pochodzeniu ryb. Dziko łowiony łosoś alaskański, sardynki pacyficzne i makrela atlantycka są bogate w kwasy omega-3, a także wiele innych składników odżywczych i mają mniejszy negatywny wpływ na środowisko. Inne dobre wybory to między innymi tuńczyk biały poławiany w USA lub Kanadzie, dorsz alaskański, pstrąg arktyczny i pstrąg tęczowy. Selektor owoców morza EDF zawiera kompleksową listę najlepszych owoców morza i ryb, w tym informacje o ich pochodzeniu i sposobie produkcji.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *