Kremacja stała się powszechną praktyką w wielu kulturach i religiach, ale chrześcijanie często zadają sobie pytanie, czy jest ona uznawana za grzech.

Biblia nie wspomina bezpośrednio o kremacji, choć opisuje sposób postępowania z ciałami po śmierci.

Historycznie pochówek był standardem wśród Izraelitów.

Abraham kupił grobowiec dla Sary (Rdz 23,19), a ciało Józefa zostało sprowadzone z Egiptu do Kanaanu, gdzie je pochowano (Joz 24,32).

Palenie ciał pojawia się w kilku fragmentach jako forma kary lub hańby (Jozuego 7:25, 1 Samuela 31:12), ale wzmianki te nie zawierają wyraźnego zakazu kremacji.

Poglądy teologiczne i współczesne

Teologowie zauważają, że ponieważ Biblia nie zabrania kremacji, wybór jest w dużej mierze kwestią osobistą lub kulturową. Nauka chrześcijańska potwierdza zmartwychwstanie ciała (1 Koryntian 15:42-44), ale podkreśla również Bożą moc wskrzeszenia ciała, niezależnie od sposobu jego traktowania.

Niektórzy twierdzą, że ciało, będąc świątynią Ducha Świętego (1 Koryntian 6:19-20), powinno zostać pochowane jako wyraz szacunku. Nie oznacza to jednak, że kremacja jest grzeszna.

Obecnie wielu chrześcijan wybiera kremację ze względów praktycznych, takich jak koszty, wygoda lub troska o środowisko. Kościoły, w tym Kościół katolicki, dopuszczają kremację, o ile nie jest ona sprzeczna z wiarą w zmartwychwstanie.

Wniosek

Biblia nie potępia kremacji wprost ani nie nazywa jej grzechem. Wybór pochówku lub kremacji jest kwestią osobistego sumienia, duchowego przewodnictwa i indywidualnych przekonań. Najważniejsze jest zachowanie wiary w życie wieczne i obietnicę zmartwychwstania.